Παγκόσμια Ημέρα Εκπαιδευτικών

Σήμερα ανακάλυψα ότι οι εκπαιδευτικοί έχουν μια μέρα σε όλο τον κόσμο που είναι αφιερωμένη σε αυτούς. Σκέφτηκα πώς μπορούμε να τη μοιραστούμε με 800 εκατομύρια ενήλικες και 80 εκατομμύρια παιδιά σε όλο τον κόσμο που στερούνται το αγαθό της εκπαίδευσης.
Έπειτα σκέφτηκα πώς αξίζει να σκεφτούμε όλους εκείνους τους εκπαιδευτικούς που έδωσαν ευκαιρίες στους μαθητές τους να ξεχωρίσουν, να αγαπήσουν τον εαυτό τους, να νιώσουν ότι αξίζουν, να πιστέψουν ότι μπορούν, να είναι χαρούμενοι.....
Για όλους αυτούς και για όλους εμάς που αναρωτιόμαστε καθημερινά αν τα καταφέρνουμε....

Βράδυ Κυριακής....

και αναρωτιέμαι αν θα αισθανόμουν καλύτερα αν τουλάχιστον ήμουν χθες στο ΟΑΚΑ, ή είχα αποδράσει από το "κλεινόν" άστυ για το διήμερο, ή...... όνειρα φθινοπωρινής νυχτός. Αντ' αυτού πήγα χθες το βράδυ σε μια βάφτιση, να ζήσει ο νεοφώτιστος Γεώργιος, και απόλαυσα κρεατική πανδαισία σε μια ταβέρνα, κοντά στην Αμφιθέας. Η πρωινή έντυπη και ψηφιακή ενημέρωση με έκανε να ζηλέψω αφάνταστα για τη χθεσινή συναυλία, ενώ τα παράπονα των γιων μου, "είχες πει ότι θα έβρισκες εισιτήρια" έκαναν τον πρωινό μου πονοκέφαλο αφόρητο...
Χθεσινά στιγμιότυπα από τη συναυλία, ας είναι καλά τα κινητά και το YouTube..

καλημέρα φθινόπωρο...

Ξεκινώντας σήμερα πρωί κατά τις 7 από το σπίτι, στο δρόμο για το σχολείο, θυμήθηκα ότι από χτες επισήμως μπήκε το φθινόπωρο. Είναι παράξενο αλλά φέτος μοιάζει να ξαναζούμε αυτή την εποχή, πρωτοβρόχια, συννεφιές, ψυχρούλα....
Θυμήθηκα όμως και τους συναδέλφους μου bloggers στην επιμόρφωση. Πρώτα από όλα θέλω να τους συγχαρώ για την τόσο καλή τους προσπάθεια. Τα blogs τους όχι μόνο στήθηκαν, αλλά μέρα με τη μέρα βελτιώνονται και μεγαλώνουν και αυτό μου αρέσει, δεν το κρύβω, νιώθω περήφανη! Έπειτα είναι και η Έλενα, που μου μετέφερε τα μπράβο της για τη δουλειά των συναδέρφων μου. Δικαιωθήκαμε!
Σας περιμένω σήμερα το βράδυ να φάμε "ζεστές πατάτες" με γαρνιτούρα "γλώσσα" του Παιδαγωγικού, φρεσκότατη......

Bloggάρουμε χωρίς να μπλοκάρουμε......

Βράδυ Πέμπτης και αποφάσισα για τις ανάγκες της επιμόρφωσης β΄επιπέδου και για να δείξω στους συναδέρφους μου επιμορφούμενους στο ΚΣΕ 2ο Δραπετσώνας ότι η διδασκαλία είναι συμμετοχική και ενεργητική δραστηριότητα και από το μέρος του δασκάλου, να κάνω και εγώ το προσωπικό μου Blog.

Πάντα θα μαθαίνουμε αυτά που θέλουμε και αυτά που πρέπει...

Μήπως τελικά ο τρόπος που θα μας τα μάθουν αυτά τα πρέπει μας κάνει να τα αγαπήσουμε ή να μας αρέσουν;

Στα παραπάνω φιλοσοφικά παιδαγωγικά ερωτήματα και στην "υπαρξιακή" ερώτηση της εικόνας, σας καλώ αγαπητοί μου συνάδερφοι να απαντήσετε μέσα από το δικό σας blog.

Ες αύριον τα σπουδαία!!!!